Menu
Wpisany przez Administrator |
wtorek, 07 grudnia 2010 17:32 |
Ks. bp Wojciech Tomaka
(1875 – 1967) Patron Szkoły Podstawowej
Dzieciństwo
Wojciech Tomaka urodził się 27 lutego1875r. jako pierwszy syn w małżeństwie Jana i Agnieszki we wsi Trzebownisko. Po ukończeniu 3 klasy Szkoły Ludowej młody Wojciech został zapisany do 4 letniej szkoły pospolitej męskiej. W tym czasie udzielał lekcji czytania i pisania innym dzieciom. Szkołę ukończył w roku szkolnym1986/87, a w następnym roku rozpoczął naukę w gimnazjum na ulicy Pańskiej.
Młodość Wojciecha Kiedy w czasie ferii i wakacji zjawiał się w swojej wsi cieszył się dużym zainteresowaniem. Często opowiadał o życiu studenckim i miejskim wzbudzając duże zainteresowanie. Często dla wszystkich chętnych czytał w niedzielę po obiedzie w izbie gminnej „Ogniem i mieczem” - H.Sienkiewicza. W 1895r. zdał egzamin dojrzałości z wyróżnieniem. Z powodu bardzo dobrych wyników w nauce został zwolniony ze zdawania matury z przedmiotów: historia, geografia i fizyka. Decyzja życiowa
Po namowach księży Stafieja i Miklaszewskiego, rozmowach z ojcem oraz własnych przemyśleniach podjął decyzję o wstąpieniu do Seminarium Duchownego w Przemyślu. Przemyśl We wrześniu 1895, żegnany przez najbliższych, udał się do Przemyśla, aby rozpocząć studia teologiczne. Był to nowy etap w jego życiu. Życie kleryka 5.15 pobudka i toaleta poranna 5.45 modlitwy i rozmyślania poranne oraz Msza Święta 8.00 śniadanie, wykłady 11.45 rachunek sumienia w kaplicy 12.00 obiad z czytanie książek religijnych 14.00 czas wolny 15.00 wykłady 19.00 kolacja 20.15 modlitwy wieczorne w kaplicy Przedstawione referaty
W czasie pobytu w Seminarium kleryk Wojciech przedstawił następujące opracowania w ramach swoich zajęć: - Historia chłopów w Polsce - Historia malarstwa polskiego Świadczy to o jego szerokich zainteresowaniach naukowych. Wojciech – ogrodnik
W czasie nauki w Przemyślu zajmował się także ogrodnictwem. Wyhodowane przez siebie szczepy drzew odsyłał do domu, albo zasadzał w seminaryjnym ogrodzie. Święcenia kapłańskie 8 czerwca 1899 roku kleryk Wojciech uzyskał święcenia kapłańskie udzielone przez ks. biskupa Łukasza Ostoję – Soleckiego. 16 czerwca – odbyła się Msza Prymicyjna ks. Wojciecha Tomaki Tak wspominał ... „Tak się zakończyło moje czteroletnie przygotowanie do stanu kapłańskiego. Opuściłem Przemyśl z mocnym postanowieniem, aby przez całe życie dochować wierności memu powołaniu i uczciwie pracować w Winnicy Pańskiej dla chwały Bożej, własnego uświęcenia i zbawienia duszy wiernych, nad którymi władza kościelna powierzy mi pieczę”. Pierwsze lata pracy kapłańskiej Ksiądz Wojciech Tomaka został powołany do parafii: - Połomia, - Łąka -młody ksiądz Wojciech Tomaka pracował z księdzem proboszczem F. X. Miklaszewskim. W dni powszednie zajmował się się nauką w szkole we wsiach Łukawiec i Palikówka, a w niedziele spowiedzią, katechizacją dzieci i starszej młodzieży oraz odprawianiem nabożeństw. Praca duszpasterska Ksiądz Wikariusz Wojciech Tomaka dał się poznać jako dobry, uczciwy człowiek oraz oddany duszpasterz. Ludzie przyjmowali go z wielką radością i szacunkiem. Niejednokrotnie doradzał w różnorakich problemach, a także wspierał materialnie biednych parafian. Studia w Rzymie
W sierpniu 1900 roku decyzja biskupa J. Pelczara ksiądz Wojciech został powołany na studia teologiczne w Rzymie. Decyzja ta była wielkim wyróżnieniem. Ksiądz Tomaka po otrzymaniu błogosławieństwa Biskupa udał się do kościoła OO Bernardynów, aby polecić się opiece Matki Bożej „Lata rzymskie”
Ks. W. Tomaka pobierał nauki na kierunku teologia dogmatyczna. Egzamin końcowy ks. Wojciech zdał 22 czerwca 1901 uzyskując tytuł bakałarza Studia w Rzymie
Pod koniec 1901 ks. Wojciech otrzymuje list od Biskupa J. Pelczara z poleceniem przeniesienia się na wydział prawa kanonicznego. W 1902 roku ks. Wojciech uzyskuje tytuł bakałarza na tym wydziale, a 3 lipca broni tytuł licencjata. W roku następnym zdaje egzamin z prawa uwieńczony doktoratem. Praca jako kapelan Biskupa Ordynariusza
1 października 1903 roku został powołany do pełnienia funkcji osobistego kapelana biskupa. Zajmował się posługą przy ołtarzu, korespondencją, redagował „Kroniki Diecezji Przemyskiej”. W tym czasie poznawał wiele osobistości m. in. ks. Hrabiego A. Potockiego, z Krzeszowic, marszałka krajowego S. Badeniego, arcybiskupa lwowskiego J. Bilczewskiego, kardynała J. Puzynę. „Przemyskie działania” Ksiądz Wojciech był pogodny, bardzo pracowity i chętny do niesienia pomocy. Od 1903 roku z polecenia biskupa zajmował się duszpasterstwem terminatorów. W 1904 podjął pracę w komitecie zajmującym się organizacją pielgrzymki do Rzymu w 50 rocznicę ogłoszenia dogmatu przez Piusa IX o Niepokalanym Poczęciu Najśw. Maryi Panny. Praca jako prefekt i wykładowca
W latach 1905 do 1909 ks. Wojciech pracował jako prefekt w Seminarium Duchownym oraz profesor w Instytucie Teologicznym w Przemyślu. W roku 1910 przejął kierownictwo nad Prywatnym Seminarium Nauczycielskim dla dziewcząt. Dzięki jego staraniom szkoła uzyskała uprawnienia szkoły publicznej z możliwością odbywania egzaminu maturalnego. W tym czasie rozwinęła się znacznie baza dydaktyczna placówki oraz poziom nauczania. Praca w Kurii Diecezjalnej
Od 1916 roku sprawował obowiązki referenta ds. do spraw nauczania religii. W 1924 roku ksiądz Wojciech został powołany na Kanonika gremialnego Kapituły Katedralnej w Przemyślu. Ks. Wojciech był bardzo zaangażowany w życie parafii Katedralnej. Pełnił funkcję dyrektora archiwum i biblioteki. Z jego inicjatywy utworzono fundusz na zakup dzwonów do Katedry w miejsce zarekwirowanych przez władze austriackie oraz zmodyfikowano Statut Kapituły, z uwzględnieniem nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego. Działalność w Kurii Diecezjalnej
Od 1916 roku pełnił funkcję sędziego oraz promotora sprawiedliwości. 15 października 1926 roku ks. Tomaka otrzymał z rąk biskupa A. Nowaka nominację na oficjała Sądu Biskupiego. Ofiarna i sumienna praca został potwierdzona nominacją na biskupa tytularnego helenopolitańskiego w Bityni i biskupa sufragana diecezji przemyskiej. Nominacji dokonał ojciec Św. Pius XI bullą z dnia 25 listopada 1933 roku. Konsekracja odbyła się w katedrze przemyskiej 21 stycznia 1934 roku. Kuria Biskupia
22 styczna biskup W. Tomaka dostał nominację na wikariusza generalnego przez co stał się faktycznym współrządcą diecezji
Podsumowanie Ks. Wojciech Tomaka przez wielu był porównywany do Jana XXIII ze względu na podobne cechy charakteru. Miał usposobienie pogodne, pełne optymizmu, odznaczał się naturalną radością i otwartością na drugiego człowieka. Potrafił rozmawiać z prostymi ludźmi, rozumiejąc ich problemy, jak i z wielkimi dostojnikami. Odznaczał się wielką pracowitością i sumiennym wykonywaniem swoich obowiązków. Biskup Tomaka był przez wszystkich lubiany i ceniony za wspaniałe zdolności gawędziarskie. Był wielkim czcicielem Matki Bożej W 75 rocznicę koronacji obrazu Matki Bożej przewodniczył Mszy Św. w Starej Wsi wyznając ze był świadkiem koronacji w 1877. Wspominał: „Byłem świadkiem tego wydarzenia. Miałem wtedy kilka lat, jak matka poniosła mnie w ramionach i ofiarowała Matce Bożej”. Wśród swoich ... Cieszył się wielkim autorytetem w Episkopacie Polskim. Był wzorem wierności Chrystusowi, kochał Kościół i Ojczyznę. Za swoją działalność został odznaczony orderem Polonia Restituta.
Zakończenie
Przedstawione w zarysie życie oraz praca kapłańska ks. bpa Wojciecha Tomaki, mogą być dla nas dobrym przykładem, wzorem i zachętą do naśladowania, szczególnie gdy stał się Patronem dzieci i młodzieży z Trzebowniska. Biskup Wojciech Tomaka ogromną część swojej posługi kapłańskiej i biskupiej poświęcił dzieciom i młodzieży, widząc w nich przyszłość Polski i Kościoła katolickiego. Zmarł w Przemyślu, 6 lutego 1967 roku, w 92 roku życia, mając 68 lat kapłaństwa, w tym 34 lata posługi biskupiej. Spoczywa na cmentarzu w Przemyślu. Opracowano na podstawie książki ks. Władysława Kreta „Ksiądz biskup Wojciech Tomaka (1875 – 1967) |
e-dziennik
Wirtualna Gazetka
Aktualności
Dzisiaj jest: Piątek |
29 Marca 2024 |
Imieniny obchodzą Cyryl, Czcirad, Eustachy, Eustachiusz, Ostap, Wiktoryn |
Do końca roku zostało 278 dni. Zodiak: Baran |